Podręcznikowa definicja Inkontynencji to, nietrzymanie (łac. incontinens- „nie trzymając przy sobie”) – objaw polegający na niekontrolowanym wydalaniu moczu (łac. incontinentia urinae) lub kału (łac. incontinentia alvi).
Objaw można spotkać pod różnymi nazwami, inkontynencja, nietrzymanie moczu, NTM.
Należałoby zacząć od tego, że inkontynencja występuje pod różnymi postaciami, w różnych stopniach oraz wywołana przez różne przyczyny.
Ze względu na stopień nietrzymania moczu wyróżnia się inkontynencję kropelkową, średnią oraz ciężką.
Według typu możemy podzielić na inkontynencję moczową i kałową. Mało gdzie podaje się taką informację, ale produkty na inkontynencję moczową typu majtki chłonne czy pieluchomajtki są również produktami chroniącymi przed objawami inkontynencji kałowej, reakcja tutaj jednak musi być zdecydowanie szybsza niż w przypadku moczu, który ulega wchłanianiu i neutralizacji zapachu przez superabsorbent.
Ostatni podział dzieli inkontynencję ze względu na przyczyny wywołujące. W taki sposób możemy wyróżnić:
Wysiłkowe nietrzymanie moczu - typ występujący głównie u kobiet polegający na powstawaniu wycieku podczas kaszlu, śmiechu czy kichnięcia.
Naglące nietrzymanie moczu - w tym przypadku związane jest z odczuciem niezwłocznej potrzeby opróżnienia pęcherza. Opróżnienie może występować w formie częściowej lub całkowitej. Ten rodzaj inkontynencji może być wywołany powiększoną prostatą, infekcją lub spożyciem zbyt dużej ilości płynów.
Mieszane nietrzymanie moczu - to połączenie wcześniejszych typów inkontynencji.
Nietrzymanie moczu z przepełnienia wywołuje najczęściej zator na cewce moczowej wywołany przerostem prostaty lub nieprawidłowa praca mięśnia pęcherza. Objawia się tym, że pęcherz nie opróżnia się całkowicie, tylko po wypróżnieniu stopniowo z powrotem zalewa się moczem.
Neurologiczne zaburzenia pracy pęcherza często występują u chorych na Parkinsona, stwardnienie rozsiane oraz osób po urazach bądź udarach. Wynika z nieprawidłowej pracy układu nerwowego w tym mózgu, czy rdzenia kręgowego.
Kropelkowe wyciekanie moczu po mikcji, występuje głównie u mężczyzn i polega na mimowolnym oddaniu moczu zalegającego w cewce moczowej zaraz po wizycie w toalecie.
Funkcyjne nietrzymanie moczu to nic innego jak brak możliwości dotarcia do łazienki w celu wypróżnienia spowodowane brakiem mobilności.
Problemów z inkontynencją doświadcza
1 na 4
mężczyzn po 40 roku życia
1 na 5
kobiet po 40 roku życia
12%
kobiet w wieku 30-39
W mniejszym stopniu dotyka również młodsze osoby, osoby po zabiegach oraz kobiety po porodzie.
Jak widać problem inkontynencji można nazwać powszechnym, jednak świadomość społeczna i odsetek ludzi, którzy zwracają się o pomoc do lekarzy lub używają produktów na nietrzymanie moczu jest wciąż bardzo niska.
Spekulujemy, że w najbliższych latach ilość osób szukających pomocy będzie się zwiększać. Ma to związek z zwiększeniem zamożności społeczeństwa oraz zwiększającą się świadomością społeczną. Nie trzeba rezygnować z codziennych aktywności ze względu na inkontynencję. Wystarczy zaopatrzyć się w odpowiednie produkty, które z roku na rok stają się coraz lepsze.
Inkontynencję można również ograniczać oraz leczyć.
Najprostszym krokiem, jest zmiana trybu życia na zdrowszy i redukcja masy ciała. Kolejnym krokiem może być dodanie ćwiczeń mięśni dna miednicy i trening pęcherza moczowego. Można również skorzystać z elektrostymulacji lub stosowanie kulek dopochwowych. Istnieją również środki farmakologiczne ograniczające problem. Pomocne w walce z inkontynencją okazuje się również ograniczenie alkoholu, kofeiny, zmniejszenie ilości przyjmowanych płynów. Jeżeli te aktywności okażą się nieskuteczne, można również rozważyć operację.